نقطه سرخط

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت

صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت

افسوس که ماه رمضان آمد و رفت

آن توبه ده پیر و جوان آمد و رفت

از بهر صلاح کار ما آمده بود

از دست فساد ما به جان آمد و رفت

                                                      کلب علی تبریزی

ساعت های آخر...........

دقیقه های آخر............

ثانیه های آخر.............

و عجب این ثانیه ها نامردند

دوست ندارم ماه رمضان تموم بشه آخ به کی بگم

آخه نمی دونم هنوز منو بخشیده یانه؟

اصلا نمی دونم خوب مهمونی بودم یانه؟

هیچوقت از رحمتت مأیوس نمی شوم فقط می خوام ازت اگه تا امشب دستی به سرم نکشیدی اگه لایق اون دستای قشنگت نبودم امشب دیگه بیا آقایی کن و منو ببخش، ببخش، ببخش........

میگن امشب از شب قدر هم ارزشش بالاتر هرکسی که تا حالا فکر می کنه بخشیده نشده باید امشب از خدا عیدی بگیره

گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه چیست

آقاجون شاید من تنبل باشم

شاید یک ماه تموم کاهلی کردم

ولی امشب دیگه نه

آنقدر در میزنم این خانه را تا ببینم عاقبت روی صاحبخانه را.

 اَللّهمًّ اغْسِلْنى فیه مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهَّرْنى فیهِ مِنَ العُیُوبِ و امْتَحِنْ قَلْبى فیه بِتَقْوَى القُلُوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ المُذْنِبینَ.

خدایا بشوی مرا در این ماه از گناه و پاکم کن در آن از عیبها و آزمایش کن دلم را در آن به پرهیزکاری دلها، ای چشم پوش لغزشهای گناهکاران.

پی نوشت: اینجا را کلیک کنید فکر می کنم بی ربط با این ایام و ماه عزیز نباشد برای کسانیکه ناامیدند.

آنتوان در بیابانی زندگی می کرد که مرد جوانی به او رسید و گفت:
 پدر ، هرچه داشتم فروختم و پولش را به فقرا دادم. فقط چند تکه چیز نگه داشتم که برای زندگی در این جا به دردم می خورد. دلم می خواهد شما راه رستگاری را نشانم دهید.
آنتوان قدیس از آن جوان خواست که همان چند تکه چیزی را هم که نگه داشته بود بفروشد و با پول آن مقداری گوشت از شهر بخرد و در مراجعت از شهر ، گوشت ها را با نخ به بدنش ببندد.
جوان مطابق این راهنمایی عمل کرد . هنگامی که به بیابان بر می گشت ، سگ ها و بازها به هوای گوشت به او حمله کردند . وقتی به پدر روحانی رسید ، گفت:
 من آمدم!
و بدن مجروح و لباس پاره اش را به او نشان داد. قدیس گفت:
 کسانی که راه جدیدی را در پیش می گیرند و در همان حال می خواهند که اندکی از زندگی گذشته را هم حفظ کنند، عاقبت به خاطر گذشته شان به رنج می افتند.

پی نوشت:

خود کرده را تدبیر نیست

خدایا من گم شده ام.......

بِسْمِ اَلله الرَّحْمنِ الرَّحیِم

اَللهُمًّ اَنّی اَسئَلُک الاَمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ اِلّا مَن اَتىَ اللهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ

وَ اَسئَلُکَ الْاَمانَ یِوْمِ یَفِرُّ الْمِرْءَ مِنْ اَخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنیِه

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ، اَنْتَ الْمِوْلى وَ اَ نَا الْعَبْدُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْعَبْدَ اِلَّا الْمَوْلى

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ، اَنْتَ الْحَىُّ وَ اَنَا الْمَیِّتُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمَیِّتَ اِلَّا الْحَىُّ

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ، اَنْتَ الْعزیزُ وَ اَنَا الذَّلیلُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الذَّلیلَ اِلَّا الْعَزیزُ

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ، اَنْتَ الَخالِقُ وَ اَنَا الْمَخْلُوقُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ اِلَّا الْخالِقُ

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ، اَنْتَ الْقَوِىُّ وَ اَنَا الضَّعیفُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الضَّعیفَ اِلَّا الْقَوْىُّ

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ،  اَنْتَ الرّازِقُ وَ اَنَا الْمَرْزُوقُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ اِلّاَ الرّازِقُ

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ،  اَنْتَ الْمُتَکَبِّرُ  وَ اَنَا الْخاشِعُ وَ هَلْ یَرْحَمُ  الْخاشِعَ اِلَّا الْمُتَکَبِّرُ

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ،  اِرْحَمْنی بِرَحْمَتِکَ وَ ارْضَ عَنّى بِجوُدِکَ و کَرَمِکَ.........

پی نوشت:

سفره ی مهمانی خدا پهن شده و همه بر سر این سفره دعوت هستند اگر کسی از خودش پذیرایی نکند  بازنده محسوب خواهد شد. امید دارم از آن دسته افراد نباشیم که روز آخر ماه مبارک پشیمان باشیم از لحظات سپری شده که خوب از آن استفاده نکردیم.

خدایا رحمت خاصت  را شامل همه ی ما قرار ده و بر گناهانمان قلم عفو بکش. آمین یا رب العالمین.

یا رب 

نظر تو بر نگردد

پی نوشت: ما را به دعا کاش فراموش نسازند/ رندان سحر خیر که مشغول دعایند