تفاهم آره یانه
سلام
خب بالاخره بعد از مدتها امدم. باعرض پوزش از دوستان گرامی که در نبودم برایم پیام می گذاشتند .
نمی دانم چرا اصلا حس نوشتن نداشتم به نظر من همه چی حس و حال می خواد که اگه نباشه دیگه هیچ ( بعدشوهم خودتون می دونید)
خب ایندفعه می خوام از مشکلات تازه کار ها بنویسم(خودمونی ترش می شه دعواها و جروبحث ها)
زن و شوهرها البته اونایی که جونترند من بیشتر مدنظرمه و هنوز بیشتر همدیگرو نمی شناسند اول دوره نامزدیشون که اصلا هیچ مشکلی باهم ندارند و فقط به فکر خودشون هستند و کمتر به اطرافشون توجه دارند و هنوز چون تبشون داغه کمتر از همدیگه عیب و ایراد می گیرند و اگه هم عیبی در کار باشه چشماشون می بندند و هیچی نمیگن اما یکی دو سال اول بعد از اون وقتی برای هم تکراری شدند شروع می کنند به بهانه جوییهای مختلف از طرز لباس پوشیدن هم تا اوضاع مادی ومشکلات عاطفی گرفته و چراهای مختلف دیگه. حالا من می خوام بگم که دلیل اینهمه چرا برای چیه ؟
چرا ادم اون یکی دو سال اول اینجوری نیست و چرا بعدا همه چی مهمتر می شه. چرا متاسفانه توی اجتماع ما اول همه بجای اینکه چشماشونو خوب باز کنندمی بندند و بعدازاون بجای اینکه چشماشونو ببندند و از همه چی چشم پوشی کنند باز می کنند و تازه همه چیز رو زیر ذره بین می زارند.
توروخدا شما جوونایی که در شرف ازدواج کردنید عجله نکنید تامل و صبر توی ازدواج به اندازه خودش بد نیست و عجله است که یک عمر زندگیو ادمو می سوزونه ووقتی که ابها از اسیاب گذشت عدم تفاهم بوجود می اید و سرکمترین چیز باهمدیگه دعواتون می شه اگه بخوای سر ناسازگاری بزنی که کارت به جدایی می کشه و اگه هم بخوای صبروتحمل کنی و دربرابر اون زندگی خوشی نخواهی داشت و به قول قدیمیا باید یک عمر بسوزی و بسازی.
پایان قسمت اول. منتظر ادامه مطالبم باشید.
