سلام زينب خانوم

خواهر من ،واقعا از در و ديوار اين وبلاگ معنويت مي بارد. مخصوصا اين مرثيه اي كه گذاشتيد خيلي زيباست.

نوشته ي شما را خواندم .اما كتابي كه اسمش را نوشتيد نديدم ولي اسمش را ياد داشت كردم تا شايد اگر زماني فرصتي شد بيايم ايران بخرم و بخوانم.خب من هم نظرم اين است كه اگر كسي دانسته گناه مي كند و اصرار مي كند بر گناه و از همه بدتر آن گناه را توجيه مي كند خيلي دردناك است نميدانم شايد جهل مركب به اين مي گويند؟يك تعبيري شنيدم كه مي گويند كسي كه خواب است ميشود بيدار كرد ولي اگر كسي خودش را به خواب زده نميشود.خب اين ها يي كه قباحت كار را مي دانند و عواقب آن را مي دانند و باز هم گناه مي كنند بدا به حالشان. لعنت خدا بر قاتلان امام حسين که با اين کارشان لعنت ابدي را تا قيامت براي خود خريدند.

از اين كه به وبلاگم آمديد خيلي ممنون. در شناسنامه ي شما نوشته شده بود از قم هستيد خيلي ممنون مي شوم كه در حرم حضرت معصومه كه رفتيد من را هم ياد كنيد .مي دانم شايد انتظار بزرگي باشد من هر وقت به ايران مي ايم حتما مي آيم براي زيارت و دلم را امانت مي دم اونجا من بر مي گردم ودلم هميشه در حرم هست.مزاحم نميشم خدانگهدار